De backspace knop op mijn toetsenbord is al ietwat vaak gebruikt sinds het schrijven van dit eerste verhaal op mijn blog.Ik ben namelijk geen blogger. De tekst die iktypzou interessant moeten zijn voor anderen, maar ik ben er over uit dat het vooral interessant en leuk moet zijn voor mij. Ik wil mijn gedachtes en bedenkingen over en in Australiëvan me af kunnen schrijven, typen, met me meenemen en delen met de mensen die hier nieuwsgierig naar zijn. And so the adventure begins. OK nu nog niet, maar over 10,5 week. Op 26 februari ’15 verlaat ik Nederlandse bodem om voor minimaal 6 maanden Australië te ontdekken. Australië. Potverdorie. Het land van de kangaroos, van de easygoing bevolking en de no worries mentaliteit. Het land van de mooie stranden en de zon. Waar je in één maand een indruk krijgt van het land, waar je na zes maanden niet meer naar huis wilt(oeps) en waar je na een jaar behoort tot de bevolking.En ja, het land dat 22 uur vliegen en 10 uur voorloopt en verwijderd is van mijn oh zo veilige thuisfront. Het thuisfront waar ik gewend ben geraakt aan de onmogelijke snelheid van leven,de burn-outhypeen waar de mensen wonen waar ik het meeste van hou.Ik zal gaan werken als Au Pair en me vestigen en me thuis moeten gaan voelenbij een echt heel fijn gezin (the Lloyd family) in Mosman, een suburb van Sydney. Met een omgeving van groen, veel water, op korte afstand van Sydney zal het echt vreselijk afzien gaan worden ;). Met belachelijk veel zin en natuurlijk een verwachte dosis heimweegevoel zal ik dit avontuur met mijn beide handen aanpakken.Ik zeg doen.

- If you think adventure is dangerous; try routine, it’s lethal. – Paulo Coelho